De weg van Lenthe Page # 8

Lenthe was even in shock maar herpakte zich snel , ze duwde Ethan van zich af en liep weg.
Haar hart voelde ontzettend zwaar en het koste haar ontzettend veel moeite om het te laten kloppen. Ademen leek moeilijker dan ooit en alsof er honderden zonnestralen haar ogen binnen drongen kwamen toch de eerste tranen.  Ethan bleef verdwaasd achter en voor elke regen druppel die op de stoep verscheen , kwam er een druppel leegte voor in de plaats in zijn hart.  Een half leeg hart dat steeds verder leegliep,  en hij wist niet hoe hij hier mee om moest gaan.  Na Eline had hij zichzelf niet mee toegestaan emoties te voelen. Al zijn gevoelens behoorden tot haar. Maar zijn ziel werd armer, zijn hart weker en zijn herinneringen aan haar vielen als gebroken glazen puzzel stukjes uit elkaar. Eline was slechts een vaag verleden, een verleden waar hij nooit meer naar terug kon.  En nu was er Lenthe, een vrouw die zijn leven binnenviel, zijn pad opnieuw inkleurde en het doolhof dat ooit zijn hart was afbrak.
Ze was intrigerend, maar wist duidelijk niet wat ze wilde.  Was ze afgeknapt op hem omdat zij zijn nieuwe baas was? Of was hij toch lelijker in daglicht zonder alcohol op ?
Misschien schaamde ze zich wel en was ze bang dat ze de oorzaak zou gaan zijn van allerlei nieuwe problemen. Het interesseerde Ethan in ieder geval geen ene fuck.
Zij had zijn emoties getriggerd  en hij voelde zijn bloed sneller door zijn aderen stromen.