De weg van Lenthe page #17

Ethan voelde zich vermoeid en besloot wat te gaan slapen, hij werd zijn lichaam ingezogen en met een zacht schokje door zijn borst werd hij weer samen gesmolten.  Ethan hoorde geen stemmen meer, de artsen zullen wel weg zijn gegaan.  Hij wilde om zich heen kijken maar besefte dat zijn lichaam de ogen gesloten had en deze zeker niet snel zouden open gaan.
Het constante gepiep van het hartslag apparaat irriteerde hem en hij voelde zich zwak.
Hij dreef weer weg en het zou nogmaals een jaar duren voor hij weer bij kwam.
Het eerste wat hij zag was een vrouw aan zijn bed, een mooie vrouw,  hij keek nog wat wazig uit de ogen maar ze kwam hem zo bekend voor . Zou het?  ‘’Lenthe’’ kraste hij met een ongebruikte stem.  De vrouw liep naar hem toe en zei ; sorry?  ‘’help me Lenthe’’

Het spijt me maar ik ben Lenthe niet?  Hoe ken je haar?  Hoe weet jij die naam?
Je lijkt zo ontzettend op haar. Wat of wie ben je ? 

Rustig Ethan ! Jij riep die naam zo juist naar mij,
Jij noemde mij Lenthe, blijf alsjeblieft rustig liggen.
Je hebt een jaar in coma gelegen.
Nee, jullie liegen gister was ik nog in het park.

De zuster pakte een krant en liet Ethan de datum van vandaag zien het was 22 augustus 2021.
Hij was verdomme weer een jaar kwijt.  Wat was dit voor een ruimte? Waarom hoorde hij nooit andere patiënten, andere dokters en artsen?
Hij rukte zijn voedingssonde er uit en alle andere slangetjes die aan zijn lichaam vast gemaakt waren stond op en opende de deur terwijl de zuster zijn po leegde.
Hij keek uit op een snelweg. Zijn kamer was een gehuurde studio die op een ziekenhuis leek,
hij was niet in een ziekenhuis en was daar ook nooit geweest !
Wie had hem hier heen gebracht en waarom? Heeft hij wel echt in coma gelegen of gaven ze hem constant spier verslappers  en leugens?  Klopten die verdomde kranten wel ?
Zonder te twijfelen strompelde Ethan de drempel over, de zuster leek niks door te hebben.
Hij stond wat wiebelig en onwennig op zijn benen en kon een kots neiging nog net onderdrukken toen hij de buitenlucht in ademende en met zijn blote voeten op een dode vogel stapte.